“लोकतन्त्रको अस्मिता”— मणिराज सिंह समयको बटुकोमा जमाएर स्वाभिमानमाछाको टाउकोसितदेश टोकिखानेहरूलेकालसर्पको यज्ञकुण्डभित्रचेतनाहरू डढाएररगतको काँचो इतिहासमाअनुवाद गर्नेछन्मनको कोलाजत्यतिखेर,कलिला नानीहरूलाईउच्छृङ्खल इन्द्रेणीसितआफ्नै चोखो बैंस साटिएकोहोससमेत हुनेछैन ।शब्दहरू नबुझिनेगरीजब हल्लाले तातिनेछ बजारउचाल्दै आफ्नै खप्पड र नलीहाडब्युँतिनेछन् पुर्खाहरू मशान भत्काउँदैनदीहरू उफ्रँदैघुघुती–बासुती गर्नेछन्सूर्यको छातीमात्यतिखेर,सूर्य–चन्द्र अङ्कित अटल झन्डामाटल्काउँदै खुकुरीको धारचट्याङहरूखेती गर्न तम्सने छन्आस्था र विचारको ।एक टुक्रो भोकसितनून–खोर्सानी टोक्दैमुर्कुटा भुइँचालोआँखामा बास माग्दै हिँडेका…